Με λιτό τρόπο, λόγω των μέτρων αποτροπής διάδοσης του νέου κορονοϊού, γιορτάστηκε το πρωί σήμερα, Δευτέρα 22 Ιουνίου, στη Βέργα Αλμυρού του Δήμου Καλαμάτας, η επέτειος της μάχης που δόθηκε εκεί στις 22 Ιουνίου 1826 μεταξύ των Ελλήνων και των στρατευμάτων του Ιμπραήμ.
Συγκεκριμένα, μετά την δοξολογία στο ναό του Αγίου Νικολάου Αλμυρού χοροστατούντος του μητροπολίτη Μάνης Χρυσοστόμου, τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση στον χώρο του μνημείου και ακολούθησε κατάθεση στεφανιών, τήρηση ενός λεπτού σιγής και εκφώνηση ομιλίας από την επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Σοφία Καπετανάκη, ενώ η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την ανάκρουση του Εθνικού Υμνου.
Στην εν λόγω εκδήλωση, που διοργάνωσε η Π.Ε. Μεσσηνίας, με τη συμβολή του Δήμου Καλαμάτας, παρευρέθηκαν ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης ο γενικός γραμματέας Βιομηχανίας του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης Πελοπίδας Καλλίρης, οι βουλευτές Γιάννης Λαμπρόπουλος -ως εκπρόσωπος της Βουλής- και Μίλτος Χρυσομάλλης, οι αντιπεριφερειάρχες Αννα Καλογεροπούλου και Βασίλης Καπέλιος, οι δήμαρχοι Καλαμάτας Θανάσης Βασιλόπουλος και Δυτικής Μάνης Δημήτρης Γιαννημάρας, ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Βέργας Γιώργος Κουρεντζής, ο εκπρόσωπος του Ανώτερου Διοικητή Φρουράς Καλαμάτας αντισμήναρχος Δ. Αλλοίμονος, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου Βέργας, της Ερανικής Επιτροπής ανέγερσης του μνημείου, καθώς και Συλλόγων Μανιατών.
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΒΕΡΓΑΣ*
Η μάχη της Βέργας (22 – 25 Ιουνίου 1826) στα δυτικά σύνορα της μεσσηνιακής Μάνης, ήταν πολεμική συμπλοκή της Επανάστασης του 1821. Διεξήχθη μεταξύ ισχυρών Αιγυπτιακών στρατευμάτων του Ιμπραήμ αποτελούμενα από πολυάριθμο πεζικό και ιππικό (συνολικά 8.000 άνδρες) αφ’ ενός και Ελληνικών επαναστατικών δυνάμεων, κυρίως Μανιατών, αφ’ ετέρου, ενισχυμένων από αρκετούς Μεσσήνιους και Καλαματιανούς (συνολικά περίπου 5.000 μαχητές) στην οποία οι Μανιάτες και 500 Ελληνες πρόσφυγες, υπό την ηγεσία των οπλαρχηγών Γεώργιου Μαυρομιχάλη, Ηλία Κατσάκου Μαυρομιχάλη, Κωνσταντίνου Μαυρομιχάλη, Αναστάσιου Μαυρομιχάλη, Τζανέτου Γρηγοράκη, Μούρτζινου, Τζανετάκη, Αθανασούλια, Χριστέα, Γαλάνη Κουμουνδουράκη κ.α. νίκησαν τους Αιγυπτίους του Ιμπραήμ.
Η εξέλιξη των γεγονότων
Η Βέργα ήταν πέτρινο οχύρωμα (μακρύ τείχος) που είχε κατασκευαστεί τον Ιούλιο του 1826 κοντά στο χωριό Βέργα (Σέλιτσα) της Καλαμάτας στο στρατηγικό σημείο που ήταν η μοναδική είσοδος στην δυτική Μάνη. Ο Ιμπραήμ αρχικά προσκάλεσε τον Μαυρομιχάλη να παραδοθεί, όταν όμως αυτός αρνήθηκε, ξεκίνησε με 7.000 πεζικό και ιππείς, από την Καλαμάτα κατά της Μάνης. Στο χωριό Αλμυρό μαζεύτηκαν περίπου 1.000 Μανιάτες υπό τον Γεωργάκη Μαυρομιχάλη και έπιασαν την Βέργα. Στις 20 Ιουνίου του 1826 ο Αιγυπτιακός στόλος κανονιοβόλησε τις ελληνικές παράκτιες θέσεις, χωρίς όμως να προκληθούν φθορές στους αμυνόμενους. Η κυρίως μάχη, που ξεκίνησε δυο μέρες μετά, υπήρξε σφοδρή και φονικότατη. Διήρκεσε επί ένα δεκάωρο και κατά την εξέλιξή της επιχειρήθηκαν δέκα αλλεπάλληλες έφοδοι των Τουρκοαιγυπτίων, που όλες τους αποκρούσθηκαν επιτυχώς από τους Ελληνες. Εως το βράδυ της 22ας Ιουνίου περίπου 500 επιτιθέμενοι είχαν σκοτωθεί, ενώ πολλαπλάσιοι ήταν οι τραυματίες. Την ελληνική νίκη γνωστοποίησαν αυθημερόν οι αρχηγοί με επιστολή τους προς τη διοίκηση, αναφέροντας χαρακτηριστικές λεπτομέρειες. Δύο μέρες μετά (24 Ιουνίου) ο Ιμπραήμ θέλησε να επαναλάβει την επίθεση από ξηρά και θάλασσα, αυτή τη φορά σε εκτεταμένο μέτωπο, που απλωνόταν από το Διρό μέχρι τη Τζίμοβα. Και αυτή τη φορά όμως η αντίσταση των Μανιατών (που αυτοαποκαλούνταν Σπαρτιάτες, θέλοντας έτσι να καταδείξουν τη στενή ιστορική συγγένεια που τους συνέδεε με τους σκληροτράχηλους προγόνους τους) υπήρξε ακατάβλητη. Οι Μανιάτες απόκρουσαν τους εισβολείς και κατά μέτωπο και με τα πυρά από δυο βρίκια από την θάλασσα. Ο Ιμπραήμ αποφάσισε τότε να επιχειρήσει απόβαση 1.500 Αιγυπτίων πεζών στο Διρό. Το σώμα αυτό αποβιβάστηκε και προέλασε προς τα Τσαπαλιανά, όπου κατατροπώθηκε από τα πυρά των γύρω Μανιατών. Ακόμα και οι γυναίκες, αλλά και γέροντες, ακόμη και πολλά παιδιά, τους υποδέχτηκαν με τα δρεπάνια στο χέρι. Μετά από σκληρό αγώνα οι Αιγύπτιοι επιβιβάστηκαν και πάλι και έφυγαν. Ο Ιμπραήμ διέταξε τότε νέα επίθεση στην Βέργα στις 25 Ιουνίου, η οποία απέτυχε όπως και οι προηγούμενες.
Σημασία της μάχης
Η ηρωική και αλλεπάλληλη νίκη των Ελλήνων ήταν μια από τις λίγες δοξασμένες στιγμές του 1826. Οι Ελληνες απέκρουσαν όλες τις προσπάθειες εισβολής του στρατού του Ιμπραήμ. Ο υπεράριθμος καλά οργανωμένος στρατός των Αιγυπτίων και η οξυδέρκεια του Ιμπραήμ απέτυχαν μπροστά στην τόλμη και την αποφασιστικότητα των Μανιατών. Μετά την μάχη της Βέργας, η Μάνη έμεινε μέχρι το τέλος της Επανάστασης αλώβητη από κάθε τουρκική επιδρομή.
* Με πληροφορίες από την Βικιπαίδεια
